Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – schrijft in zijn column in de Libelle deze week over zijn eigen jongenskamer. En waarom een eigen plek voor kinderen zo belangrijk is. “Spullen genoeg, maar wat voorál ook belangrijk was is dat ik me veilig voelde. Het was mijn domein waar ik kon fantaseren en dromen over wie ik wilde zijn of worden.”
In mijn jongenskamer stond naast mijn drumstelletje ook een goeie stereotoren (!) met een pick-up erbij. Vanaf mijn twaalfde speelde ik in een band en alles wat met muziek te maken had absorbeerde ik als een gortdroge spons. Er was meer dan genoeg ruimte in mijn kamer en ik had zelfs een balkon waarop ik stiekeme dingen kon doen ’s avonds. Verder had ik posters van drummers en zangers hangen en een aquarium met één scheef zwemmende maanvis die Bob heette. Bob overleefde al mijn buien van nalatigheid van verzorgen en dat maakte onze band nog sterker.
Mijn jongenskamer was mijn fort. Er stond ook een lichtorgel (drie gekleurde discolampen die reageerden op geluid) en een stroboscoop. Maar nadat ik die een keer had aangezet, nadat ik mijn jongenshol eerst verduisterd had, was ik bijna tegen de vlakte gegaan omdat ik niet blijkbaar niet tegen het knipperende, vreemd vertraagde stomme filmeffect kon. De (dure!) lamp die ik van mijn ouders gekregen had, net als het drumstel, het aquarium en de stereotoren overigens, bleef verder uit en diende als nachtkastje voor een glas water.
Spullen genoeg dus, maar wat voorál ook belangrijk was is dat ik me veilig voelde. Het was mijn domein waar ik kon fantaseren en dromen over wie ik wilde zijn of worden. Armoede zag ik in mijn omgeving niet zoveel. De meeste leeftijdgenoten hadden een plek voor zichzelf.
“Vrolijk opstaan omdat je eigen kamer een nog fijnere plek wordt om te zijn”
Vandaag de dag is de armoede wijd verspreider en meer aan de oppervlakte; Kinderhulp monitort dit en helpt hierbij geweldig. Natuurlijk hoeft niet ieder kind een drumstel of stereotoren zoals ik had (als ze al weten wat ‘een stereotoren’ überhaupt is!?) Een simpel bluetooth speakertje op je telefoon doet al wonderen. Doe ik tegenwoordig ook! Maar een goed bed bijvoorbeeld, een fijn bureau, een abonnement op je favoriete blad, een leuk etui met mooie potlood- of pennenset, een rekenmachine of kookspullen als je op jezelf gaat wonen kan je kamer, de veilige haven, de schoolwerkplek voor een kind of puber of het eerste grote-mensen-plekje voor een studerende of werkende eind tiener al zó veel fijner maken.
Goed slapen en vrolijk opstaan omdat je eigen kamer, hoe klein of gedeeld ook, een nog fijnere plek wordt om te zijn. O zo belangrijk voor je eigenwaarde, het kunnen ontspannen, je gedachten ontwikkelen en je ‘eigen paleisje’ kunnen spelen. In je kamer begint je leven. Iedere dag weer!
– door Kasper van Kooten, ambassadeur van Kinderhulp
Deze column is te lezen in Libelle nr. 45 (oktober 2021) en op libelle.nl.