Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – klimt ieder kwartaal in de pen over kinderarmoede. In zijn column in de Libelle deze week schrijft hij over de voetafdruk die je achterlaat op aarde.
Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – klimt ieder kwartaal in de pen over kinderarmoede. Deze koude decembermaand schrijft hij over warmte geven. "Warmte voor hun voeten, hun lijf en daarmee hun hart. Het is december, geef om elkaar."
"Toen ik hoogzwanger, onder de verfspetters en ietwat gestrest bij de verloskundige aangaf dat we nog verre van klaar waren voor de komst van de kleine, stelde ze me gerust. De wieg die nog in de grondverf stond; het zou wel loslopen."
Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – schrijft in zijn column in de Libelle deze week over zijn eigen jongenskamer, en waarom een eigen plek voor kinderen zo belangrijk is.
Kasper van Kooten - ambassadeur van Kinderhulp - schrijft in zijn column in de Libelle deze week over zomervakantie voor kinderen die in armoede opgroeien. "Voor veel kinderen is hun zomervakantie eigenlijk niet vakantie, maar lang thuis zonder school. Het breekt je hart."
Kasper van Kooten - ambassadeur van Kinderhulp - klimt ieder kwartaal in de pen over kinderarmoede. "Mijn wens is dat een kind nooit geïsoleerd hoeft te raken door leven in armoede, of het nu vijf is of eindexamen doet", zo schrijft hij in zijn column in de Libelle deze week.
Als kind niet kunnen meedoen met leeftijdsgenootjes, omdat je in armoede opgroeit, heeft effect op je sociale ontwikkeling. Zo ligt een gevoel van eenzaamheid op de loer. Iets dat ook een veelvoorkomend thema is onder jongeren.
“Gemiddeld trekken mensen pas na 5 jaar financiële problemen aan de bel. En in die 5 jaar komt er veel op hen af; verschillende instanties en schuldeisers, oplopende achterstanden, dingen die ze moeten doen en veel moeilijke stukken om te lezen. Maar ook vragen, verdriet, onzekerheden en stress, heel veel stress.”
"In mijn functie als beleidsmedewerker bij Kinderhulp lees ik regelmatig brieven over gezinnetjes voor wie deze eerste periode nog een stuk pittiger is. Bijvoorbeeld voor jonge moeders die zelf nog naar school gaan en met hun kindje in een moeder- en kindhuis wonen."
"In ons land zijn er 2,5 miljoen mensen die niet goed kunnen lezen of schrijven. Voor een leesverslaafde zoals ik is dat bijna niet te bevatten! Hoe ziet je leven eruit als je dat briefje naar school van je kinderen niet kunt schrijven, een etiket in de supermarkt niet kunt lezen en (nog belangrijker) de bijsluiter van een geneesmiddel niet kunt begrijpen.
Wie keek er niet naar uit: die bijna magische leeftijd van achttien jaar bereiken?! Want ineens, van de ene op de andere dag, ben je officieel volwassen en mag je autorijden, stemmen en meer. Absoluut een goed feestje waard! Maar voor ouders en verzorgers ook zeker een punt van aandacht. Want vanaf dat moment zijn jongeren ook financieel zelfstandig.
"De zomervakantie heb ik als kind altijd als heerlijk ervaren. Lekker op vakantie met de familie, naar het zwembad met vrienden en veel sporten op de tennisbaan. Die zes weken vlogen voorbij. Op één jaar na."
"Op een zomerse dag lekker naar het meertje in de buurt of naar een zwemfeestje van een klasgenootje? Heel link! Althans, als je geen zwemdiploma hebt. En dat komt, ook in ons land, écht vaak voor."
"Indy gaat vandaag niet naar school, ze is ziek gemeld. Niet omdat ze griep heeft, maar omdat haar hele klas op schoolreisje gaat. Bij haar thuis is daar helaas geen geld voor. Maar er wordt met geen woord over gerept. In de familie niet, in de omgeving niet en op het schoolplein natuurlijk al helemaal niet. Er heerst een taboe op armoede."
"Het is belangrijk om goed te weten over welke aantallen je het hebt als het gaat om kinderen in armoede en om duidelijk te zijn over de criteria die je hanteert. Maar achter de statistieken gaan hele concrete gezinnen en kinderen schuil."