Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – klimt ieder kwartaal in de pen over kinderarmoede. Deze koude wintermaand schrijft hij over warmte geven. “Warmte voor hun voeten, hun lijf en daarmee hun hart. Het is december, geef om elkaar.”

Webafbeelding column Kasper V3

Ik ben schoenen-gek. Schoenvetersjist. Op het ziekelijke af, echt. Al mijn leven lang. Voor het kind dat deze maand vijftig wordt vrees ik dat het ook niet meer overgaat. Geeft niks, er zijn ergere verslavingen! Ik zit net weer op voetbal en heb dus nieuwe voetbalschoenen. En het gaat mij niet om het spel, ben er eigenlijk te oud voor en heb een slechte knie, maar het gaat er alleen om dat ik dan nieuwe schoenen mag!

De avond voor de wedstrijd zet ik ze naast mijn bed om ernaar te kijken, zo intens is het. Ik hou dat alleen nooit lang vol en wil ze dan ook aan, ‘s nachts. Dan ga ik iets doen met de nieuwe schoenen. Een bepaalde actie maken. En dan probeer ik in te schatten hoe mooi ze me zullen staan op het veld, de volgende dag. Daarna kan ik pas slapen. Mijn dochter vindt het heel raar dat ik ook mijn schoen weer zet voor Sint, maar dat doe ik alleen maar zodat ik in mijn schoen weer nieuwe schoenen kan krijgen. En ik kríjg ook altijd schoenen van de Goedheiligman. Heel gek.

Er woont een jongetje in de buurt dat ik elke dag van de week, in ieder jaargetijde op dezelfde versleten schoenen naar school zie lopen. Door weer en wind. En hij valt me extra op als ik of mijn kind met nieuwe schoenen naar buiten stappen. Nou let ik dus eigenlijk altijd alleen maar op de schoenen, maar bij dit ventje kijk ik ook naar de rest van zijn kleding en die is ook altijd hetzelfde. De te dunne jas voor deze maanden. En altijd als ik het kereltje zie lopen denk ik: zou ik niet beter met een zak kleding direct naar hem kunnen lopen? Maar dat is ook weer zo wat. Dat staat erg: ‘ik weet wel wat goed voor jou is, hoor.’ En wie weet kijkt zijn moeder net uit het raam en rent dan naar buiten om terecht te vragen waar ik mij mee bemoei?

“Bij dit ventje kijk ik ook naar de rest van zijn kleding en die is ook altijd hetzelfde. De te dunne jas voor deze maanden”

Een geweldig gevoel is het dan dat Kinderhulp de gevallen die het ’t meest nodig hebben in de smiezen heeft en zorgt dat ze er deze winter warmpjes bij lopen in iets dat ze zelf mogen uitzoeken. Warmte voor hun voeten, hun lijf en daarmee hun hart. Het is december, geef om elkaar. En ik vind éigenlijk het hele jaar door, maar nu wellicht nog nét ietsje meer, want we leven zoveel achter gesloten deuren deze tijd. Fijne dagen!

– door Kasper van Kooten, ambassadeur van Kinderhulp

Leestip

Column: op de eerste dag

Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – klimt regelmatig in de pen over kinderarmoede. In zijn nieuwste column in de Libelle schrijft hij over de dag waar iedereen zo vreselijk tegenop ziet. Laat staan als geldzorgen meespelen…

Lees verder