Moeder Annie neemt je mee in hoe het is als je de eindjes aan elkaar moet knopen, maar ook je dochter Elisha (19) een zorgeloze jeugd wilt geven. De stress, de dilemma’s en vooral: er het allerbeste van maken.
“Mijn inkomen is niet hoog, maar wel hoog genoeg om de hulp van de gemeente mis te lopen. Daardoor val ik tussen wal en schip. We leven erg sober. Ik noem het geen leven, maar overleven. Na het betalen van vaste lasten blijft er onderaan de streep weinig over. Hierdoor zijn we vooral op onszelf aangewezen en blijven we veel binnen, omdat buiten-zijn bijna altijd kosten met zich meebrengt. Ondanks dit sobere leven, maken we er samen het beste van.”
Gestreepte trui
“Dingen die voor anderen gewoon zijn, zijn voor ons luxes. Luxes die we ons niet kunnen veroorloven. De kapper? Die heb ik al jaren niet gezien. Als het weer tijd is om mijn haren te knippen, trek ik mijn gestreepte trui met horizontale strepen aan. Mijn dochter knipt dan langs dat ene lijntje mijn haar. Kleding kopen doen we zelden. Twee keer per jaar gaan we naar de kledingbank en dan kopen we allebei twee setjes. Ik weet niet eens meer hoe het voelt om nieuwe kleding te kopen.”
"De kapper? Die heb ik al jaren niet gezien."
Echte huismussen
“Een gezellig thuis hebben we wel, en vervelen komt bij ons niet voor. Mijn dochter en ik zijn echte huismussen geworden. We maken het samen gezellig. Ze houdt erg van lezen, en speurt naar boeken bij de kringloop. Wat ik wel lastig vind om te zien, is dat ze niet veel buiten onze eigen omgeving komt. Ze houdt zo enorm veel van de natuur. Het liefst zou ze elke week naar de Veluwe gaan, maar dat kost een hoop brandstof, dus dat doet ze niet. Wel gaan we veel naar het bos bij ons in de buurt.”
Vriendschap komt van twee kanten
“Vriendinnen, daar zie ik haar niet veel meer mee. Wanneer je geen vriendinnen thuis uitnodigt, ben je op een gegeven moment ook niet meer welkom bij anderen. Dat is de pijnlijke realiteit. Vroeger maakte ik vaak eten voor haar vriendinnen, dan maakte ik een grote rijsttafel en zat iedereen te genieten. Nu krijgen we pakketten van de voedselbank. Dat is enorm fijn en daar zijn we erg dankbaar voor. Maar om daar voor veel mensen van te koken, is een grote uitdaging.”
"Elk mens is evenveel waard."
Zonder laptop, geen studie
“Waar ik enorm trots op ben, is dat Elisha druk bezig is met haar studie. Ze studeert om laboratorium analist te worden. Voor die opleiding had ze een goede laptop met veel vermogen nodig, en die hadden we niet. De voedselbank heeft een aanvraag ingediend bij Kinderhulp, toen ik ze vertelde dat mijn dochter daarom niet met haar studie kon beginnen. Ik ben zó blij dat de aanvraag is goedgekeurd, want nu heeft ze een laptop waardoor ze kan studeren! De voedselbank heeft veel deuren voor mij geopend. Daardoor kwam ik erachter dat ik wel om hulp mag en kan vragen. Dat heb ik een lange tijd niet gedurfd en geweten. We hebben allemaal recht op de juiste hulp, want ieder mens is evenveel waard.”
Eindelijk een goede nachtrust
“Wat mensen wellicht onderschatten, is de impact van een goed matras. Mijn dochter sliep altijd op een goedkoop matras. Dat leek ons prima, maar tijdens haar studie kreeg ze steeds meer last van concentratieproblemen, vooral vanwege haar fibromyalgie. Dat is een aandoening met chronische pijn in de spieren en bindweefsel. De dokter zei dat ze zich aanzienlijk beter zou voelen met een goed matras. Dankzij Kinderhulp kreeg ze er uiteindelijk een. En ja hoor, ze slaapt een stuk beter! Daardoor gaat haar studie ook goed.”
Kijktip
Elisha, de 19-jarige dochter van moeder Annie, deelt haar verhaal in onderstaande video. “Zodra ik een goede nachtrust heb kan ik zóveel meer hebben!”.