Tijdens Scrooge Live vertelde vader Jeffrey over zijn geldzorgen. De stress, de dilemma’s en vooral: het allerbeste ervan maken. Vandaag deelt hij zijn dagboek. Hoe is het als je de eindjes aan elkaar moet knopen, maar ook je zoon een zorgeloze jeugd wilt geven?

“In 2008 werd onze zoon Stijn geboren. Omdat mijn ex-partner en ik allebei werkten, ging onze zoon naar de opvang. We hadden een auto en gingen in de zomers naar Italië. We hadden het goed, totdat we bericht kregen: we hadden onterecht gebruik gemaakt van de kinderopvangtoeslag en moesten drie jaar kinderopvangtoeslag terugbetalen. Dat kon niet gefaseerd terug betaald worden. Het was een fiks bedrag. Al snel werd er beslag gelegd op onze inkomens en op onze bankrekeningen.”

Wij aten brood, Stijn een warme maaltijd

“We schaamden ons vreselijk, hoe hadden we zo’n fout kunnen maken? Iets aanvragen waar we helemaal geen recht op hadden. We vertelden niemand iets. Het was ons geheim. Vanaf dat moment waren we gaten met gaten aan het vullen. In no time hadden we bergen met schulden. Ik werd letterlijk ziek van de stress én moest noodgedwongen stoppen met werken, omdat een van ons voor Stijn moest zorgen. Hij kon natuurlijk niet meer naar de opvang. We kwamen er niet meer uit en belandden in de schuldsanering. “

“Drie jaar lang leefden we na aftrek van vaste lasten van 70 euro per week. Met z’n drieën. Dat was voor eten, verzorgingsproducten, kleding, cadeautjes etc. Dat was ingrijpend. Je wordt creatief: ik was altijd op zoek naar de aanbiedingen om fatsoenlijk eten op de plank te krijgen. Voor de voedselbank kwamen we niet in aanmerking. Mijn zoon was belangrijker dan wijzelf. Als hij maar te eten had. We maakten een grote pan eten voor een paar dagen en dat ging in de vriezer. Wij aten brood, Stijn een warme maaltijd.”

Verstrekkende gevolgen van armoede

“We raakten alle drie in een isolement. De schaamte werd steeds groter. Vrienden lieten steeds minder van zich horen, want wij konden toch nooit ergens mee naar toe en sloegen feestjes over. We konden immers geen cadeautje kopen. Voor Stijn betekende dit ook dat hij geen kinderfeestjes kon geven, waardoor hij uiteindelijk ook niet meer werd uitgenodigd op feestjes van andere kinderen. Langzaam maar zeker viel hij steeds meer buiten de boot.”

“Daarnaast hoopten we na drie jaar schuldenvrij te zijn, maar dat was niet het geval. Er dienden zich meer schuldeisers aan. Alles begon van voor af aan. Schulden, nog meer spanning thuis, het einde kwam niet in zicht. Onze relatie liep erop stuk, we konden elkaar niet meer vinden. Ons gezin was letterlijk ontwricht.”

“En toen kregen we een dagje uit naar de Efteling van Kinderhulp. Stijn kon zijn geluk niet op. Ik zag hem die dag genieten, we hadden voor heel even geen zorgen. Het effect van zo’n uitje als je dag in dag uit ieder dubbeltje om moet draaien en continu grote stress ervaart, is onbeschrijflijk.”

Excuusbrief

“Na tien jaar ellende kreeg ik een excuusbrief ondertekend door Mark Rutte. Een eerste vergoeding volgde. Ik was net uit de schulden en alweer een tijd aan het werk. We hebben keihard geknokt en veel verloren. Tien jaar ellende is niet te vergoeden in geld. Mijn zoon heeft zijn hele basisschooltijd in armoede geleefd, waarvan hij de gevolgen nog steeds ervaart.”

“Ondertussen ben ik donateur van Kinderhulp. Ik weet wat die hulp heeft betekent voor Stijn en dat gun ik ieder kind dat leeft in armoede. Ik hoop in de toekomst mijn maandelijkse bijdrage aan Kinderhulp te kunnen ophogen.”

Jeffrey bij Scrooge Live

Tip! Bekijk via onderstaande tweet (een deel van) het videoportret van Jeffrey.