In “dagboek van een moeder” nemen moeders je mee in hoe het is als je de eindjes aan elkaar moet knopen, maar ook je kinderen een zorgeloze jeugd wilt geven. De stress, de dilemma’s en vooral: er het allerbeste van maken. We delen het dagboek van de 29-jarige Ashley, moeder van drie kinderen.

“Al heel jong kreeg ik verkering. Onze relatie was fijn, rustig, stabiel en we kozen er daarom op jonge leeftijd al voor om voor een kindje te gaan. Op mijn twintigste kregen we een dochtertje: Caitlynn. En toen zij ruim drie jaar oud was, raakte ik onverwachts weer zwanger. Ik bleek in verwachting van een tweeling. Twee jongetjes.”

Plots alleen

“De start met mijn tweeling was pittig. Er waren complicaties tijdens de bevalling. En doordat bij één van mijn zoontjes de navelstreng om zijn nekje zat, had hij zuurstofgebrek. De gevolgen daarvan waren blijvend voor hem en hij had (en heeft nog steeds) extra zorg nodig.”

“Tussen mij en mijn vriend ging het niet goed. Toen de tweeling een half jaar oud was gingen we uit elkaar. Na bijna elf jaar verkering kwam ik er plots alleen voor te staan. Dat was heftig. In mijn eentje voor drie kleine kinderen zorgen. Dat was veel en gaf me ook veel stress. Daarbij heb ik een conversiestoornis gekregen. Dat betekent dat soms delen van mijn lichaam uitvielen, bijvoorbeeld mijn armen of benen. Met soms epileptische aanvallen. En ook speelde fibromyalgie op, reuma in de weke delen.”

Alles keer twee

“Financieel kon ik het niet meer rondkrijgen. En ik had dan ook nog de pech dat ik allerlei speciale dingen moest aanschaffen vanwege de tweeling. Een tweelingbox bijvoorbeeld. Maar ook kleertjes, flesvoeding en luiers.. alles moest ik dubbel hebben! Waar haalde ik dat vandaan?”

“Uiteindelijk heb ik bij de kerk aangeklopt en om hulp gevraagd. Zij hebben voor mij aanvragen ingediend bij Kinderhulp en andere fondsen, en ook bij de voedselbank kon ik terecht. Dat nam een groot deel van de stress weg. Daardoor had ik meer tijd en rust voor de zorg voor mijn kinderen én mijn eigen gezondheid. Inmiddels zijn mijn kinderen 9 en 6 jaar oud. En met mijn gezondheid en lijf gaat het beter. Ik doe veel vrijwilligerswerk, en heb als doel om weer te gaan studeren.”

“Je wilt je kinderen gelukkig zien natuurlijk. En je wilt ze alles kunnen geven. Dus als moeder zijnde doe je daar gewoon heel erg je best voor. En als zoiets dan lukt, ja dan ben je natuurlijk helemaal blij als moeder. Dan ben je gewoon gelukkig. En dan denk je van, ja, hier doe ik het allemaal voor!”

Deze maand zetten wij onze hulp aan de allerkleinsten – zoals aan de kinderen van Ashley – in de schijnwerpers. Lees verder…