Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – klimt regelmatig in de pen over kinderarmoede. In zijn nieuwste column in de Libelle schrijft hij over de dag waar iedereen zo vreselijk tegenop ziet. Laat staan als geldzorgen meespelen…
Misschien wil je er nog helemaal niet aan denken? Ik eigenlijk ook niet. Onze kinderen al helemáál niet, volgens mij. Zo hoort dat ook te gaan, ieder jaar rond deze tijd. Niemand heeft ZIN. Wil jij het er ook nog niet over hebben? Toch ga ik het zeggen: de scholen beginnen weer. Misschien hebben de juffen en meesters óók nog helemaal geen zin, omdat ze op een Waddeneiland een nieuwe geliefde hebben gevonden, of omdat ze zo ontzettend genoten hebben van hun éigen kindjes, de hele vakantie.
Er zijn honderden redenen aan te wijzen waarom Hollandse ouders en kindjes nog niet moeten denken aan de eerste schooldag. Toch blijkt ‘ie (achteraf) ook altijd weer mee te vallen, en vaak zelfs enorm leuk te zijn geweest. Nieuwe lokalen, nieuwe plekken, nieuwe gezichten voor de klas van hen die de toekomst van ons grootste bezit verder vorm mogen geven. Allemaal opgewonden verhalen: “waar was jij?” en “ben je ook verliefd geworden?!”. Dezelfde verhalen als papa en mama de eerste dag op het werk weer mogen ophangen.
“De snel uitdijende groep die direct weer in dat sociale isolement van armoede zakt.”
Toch is er in ons landje een enorme groep jongeren die meer dan wie ook opzien tegen hun eerste dag op school of opleiding. De snel uitdijende groep die geen vakantieverhalen kan vertellen, geen nodige laptop mee kan nemen, of door de vertraagde bus (waar ze maar net genoeg geld voor had) op hun eerste dag al te laat komt en direct weer in dat sociale isolement van armoede zakt. Er is schaamte, verdriet en boosheid die een andere oorzaak heeft dan kinderen die niks missen door geldgebrek. Kinderhulp hielp afgelopen jaar duizenden kinderen om niet zo verschrikkelijk op te zien tegen de eerste dag na de vakantie. Dat ontroert mij.