Als kind niet kunnen meedoen met leeftijdsgenootjes, omdat je in armoede opgroeit, heeft effect op je sociale ontwikkeling. Zo ligt een gevoel van eenzaamheid op de loer. Iets dat ook een veelvoorkomend thema is onder jongeren. Judith Koerhuis van Humanitas Twente, één van onze intermediairs, schreef er deze column over.
“10 jaar oud was ik toen ik me voor het eerst eenzaam voelde. Dat gevoel kende ik helemaal niet. Met mijn ouders verhuisde ik van het platteland naar een dorp; een nieuwe omgeving, een nieuwe klas. Ik vond het spannend om mijn kersverse klasgenootjes te ontmoeten. Zouden ze me wel leuk vinden? Nu was ik nog jong, maar wat als je je als jongvolwassene eenzaam voelt?
Zo slingerde de 25-jarige Nadï nietsvermoedend een tweet de digitale wereld in over haar eenzaamheid. Ineens stond heel Nederland op zijn kop. Hoe kon zij nou eenzaam zijn? Je zou denken dat contact maken tegenwoordig steeds makkelijker gaat. Met al die social media kanalen, games en chatapps kun je zelfs iemand ontmoeten die helemaal aan de andere kant van de wereld woont. Maar niets is minder waar. Uit onderzoek blijkt namelijk dat 40% van de jongeren tussen de 12 en 18 jaar zich weleens in meer of mindere mate eenzaam voelt. Veel he?!
Of iemand eenzaam is zie je er niet direct aan af. Maar stel dat je het wél zou zien, zou je diegene dan benaderen? Dat blijkt ook lastig. Tijdens een gastles op een middelbare school gaven de leerlingen aan dat ze eerder op iemand zouden afstappen die gepest wordt, dan op iemand die tekenen van eenzaamheid vertoont door zich terug te trekken. Over de oplossing waren ze eensgezind: erover praten! Maar met wie dan? Op Twitter via de hashtags #eenzamejongeren of #maatjegezocht? Op school in de klas? Dat kan, maar er wordt wel gezegd dat je beter contact kunt maken tijdens een activiteit. Samen iets doen wat je allebei leuk vindt, verbindt.
Ik heb bij Humanitas met eigen ogen gezien hoe mooi het is om eenzame jongeren in hun kracht te zetten. Tijdens bijvoorbeeld groepsactiviteiten ontstaan zelfs nieuwe vriendschappen. Zo klikte het enorm tussen de twee jongeren die ik dat weekend aan elkaar voorstelde en nu doen ze vanalles samen. Prachtig toch! Het Twittermeisje Nadï heeft inmiddels ook flink wat nieuwe mensen ontmoet. Dat doet me deugd. En hoe het met mij is afgelopen? Binnen de kortste keren hinkelde ik op het schoolplein met een paar klasgenootjes en had ik mijn eerste speelafspraak. En dat gevoel van erbij horen gun ik iedereen!”
Judith Koerhuis is project coördinator bij Humanitas Twente, een landelijke vrijwilligers organisatie die mensen helpt om op eigen kracht iets aan hun situatie te veranderen. Zo koppelen ze met project ‘Match’ vrijwilligers aan jongeren, op basis van een gemeenschappelijke deler.
Weten wat jij tegen eenzaamheid kunt doen? Kijk op https://www.human.nl/lees/2019/tegen-eenzaamheid.html