Kasper van Kooten – ambassadeur van Kinderhulp – klimt regelmatig in de pen over kinderarmoede. In zijn nieuwste column in de Libelle schrijft hij over een nieuwe rage: plastic flessen en blikjes inleveren bij de supermarkt voor het klimaat. Voor sommigen een hype, voor anderen een manier om te overleven…

Er is een rage gaande! Rages worden gecreëerd door instanties die op winst uit zijn. Het is een apparaat waar je iets instopt en waar je iets mee wint; een bon waar geld op staat! Helemaal voor jou!?

Blinde verzamelwoede bij jong en oud, rijk en arm wat betreft de plastic flessen en blikjes die je in de supermarkt inlevert om geld mee te verdienen. En omdat het een bewust uitgangspunt heeft voel je je goed als je voor het apparaat staat en de medemens laat zien dat je de zorgen om het klimaat deelt. Er moet meer gescheiden worden! Je staat daar niet voor het geld, althans: dat straal je uit, maar reken maar dat ik er met mijn kind sta voor de centen!

Dat zijn alleen, naïeve winkelaar als ik ben, de centjes die ik eerst zelf betaald heb voor dat afval, want reken maar dat de inlever-prijs voor een flesje ice tea al aan de voorkant wordt afgerekend. Maar ik laat mezelf nu eenmaal graag foppen om mijn dochter te leren dat het goed is om te recyclen. In de grote steden zien we dak- en thuislozen blikjes en petflessen uit bakken vissen om ze in te leveren. Die vinden wél geld dat door anderen is betaald. Prachtsysteem.

Maar ik heb voor de supermarkt kinderen gezien die wél met stress-koppies en schaamtevolle blos zakken gevonden plastic en blik afval kwamen inleveren, om met die bonnetjes thuis de eindjes thuis aan elkaar te knopen.

Zullen wij ze wat vaker sponsoren door de eindjes aan elkaar te kopen, en hun onze opbrengstbon te geven die we zelf toch niet gratis gewonnen hebben? Zo doen we drie keer iets goeds. What a wonderful world!