Tijdens onze campagne menstruatiearmoede blikt Kinderhulper Anna terug op een van de eerste keren dat zij ongesteld werd. Op school, in de klas, zonder maandverband en doorgelekt. Ze kon er wel om janken.
Ik was 14 jaar, en zat in een hele taaie les Duits. De hele dag voelde ik mij al niet zo lekker. Mijn docent tekenen vroeg of het wel goed ging, omdat ik zo bleek zag. Mijn buik rommelde en mijn rug deed zeer. Het leek een beetje op de eerste keer dat ik ongesteld was, dat was alweer wat weken geleden. De bel ging, ik stond zo snel als ik kon op van mijn stoel en voelde een warm straaltje langs mijn linkerbeen lopen. Ik haastte mij naar de wc, gooide mijn tas in een hoek en deed snel mijn lichtblauwe spijkerbroek naar beneden. Ik zag direct dat het mis was, hartstikke doorgelekt! Maar ik was toch nog maar kort geleden ongesteld geweest?
En nu? Ik had het etuitje met noodvoorraad – dat mijn moeder geadviseerd had in mij tas te stoppen – nog niet gemaakt voor als ik plotseling ongesteld zou worden. Dat stelde ik telkens uit, ik wilde niet zo’n volle rugtas en ach, ik was het toch nog maar net geweest?
Gelukkig was er een korte pauze voor de volgende les weer zou beginnen. Waarvan een muziekles en daarna een SO bij wiskunde. Ik stond er niet erg goed voor, dus ik kon die laatste moeilijk skippen. Ik graaide in mijn tas in de hoop nog iets van zakdoekjes te vinden of paracetamol. Helaas, niks… Omdat ik niet wist wie van mijn klasgenoten ongesteld waren, durfde ik ze niet te vragen of zij misschien wat maandverband hadden voor mij. Ik wikkelde wc-papier om mijn onderbroek heen en depte het ergste bloed er een beetje vanaf. Ik trok mijn vestje uit en wikkelde dat om mijn middel heen. Zo zag je in elk geval niet dat ik was doorgelekt. De rest van de middag – het was hartje winter – liep ik in een T-shirt te kleumen.
"Ik wikkelde wc-papier om mijn onderbroek heen en depte het ergste bloed er een beetje vanaf"
Wat ik niet wist is dat sommige docenten hier een antenne voor hebben, mijn mentor zag mij doodongelukkig rondlopen met het vestje om mijn middel en vroeg wat er aan de hand was. Ze had maandverband voor mij en begreep het helemaal dat ik niet mee wilde zwemmen met het klassenuitje dat weekend. Tampons, daar ben je tenslotte nog niet zo vertrouwd mee als je nog maar net menstrueert en die had ik nog niet durven uitproberen. Nadat de laatste les erop zat fietste ik het hele eind – ik woonde 16 kilometer bij mijn school vandaan – naar huis met het maandverband in dat ik van mijn mentor had gekregen.
Eenmaal thuis was mijn moeder daar die mij opving met een kruik, knuffel en kopje thee. Mijn favoriete broek ging in de was, dat kwam wel goed zei ze. Er was voldoende maandverband in huis en als ik dat wilde konden we tampons kopen met een inbrenghuls, zodat ik dat kon gaan oefenen voor een volgend zwemuitje.
Elke dag zijn er meisjes die voor het eerst ongesteld worden. Je eerste menstruatie(s) blijven je bij. En gelukkig was het doorlekken op school bij mij een incident. Bewezen is dat iedereen bang is om door te lekken, wel of geen geld voor menstruatieproducten. Maar ik kan ze in elk geval betalen voor mijzelf en ook voor mijn dochters als zij zover zijn. Zo ook mijn ouders destijds. Ik kon het gewoon op het boodschappenbriefje erbij schrijven en dan werd dit meegenomen met de weekboodschappen.
Dit is helaas niet zo voor iedereen. 1 op de 10 jongeren/meisjes heeft geen toegang tot geschikte menstruatieproducten. Omdat er geen geld is, omdat er onvoldoende kennis is over het juiste gebruik hiervan. Omdat er schaamte is om hulp te vragen. Ze blijven noodgedwongen thuis van school of hun bijbaan. Komen in een isolement terecht en voelen zich vies. En om toch de deur uit te kunnen voor een toets of een bijbaan worden ze noodgedwongen creatief. Ze gebruiken kranten en sokken. Washandjes worden dubbelgevouwen en tampons laten ze te lang zitten. Met alle gevolgen van dien…
Bij Kinderhulp willen wij dat alle kinderen en jongeren mee kunnen doen. Dit doen wij door het geven van menstruatieproducten die zij prettig vinden om te gebruiken. Dat kan door een financiële aanvraag te doen of het aanvragen van onze halfjaarpakketjes met maandverband. Lees meer over menstruatiearmoede of download onze gratis folder over het signaleren, bespreekbaar maken en oplossen van menstruatiearmoede. Speciaal voor (jeugd)hulpverleners en docenten.