Na ruim vijf jaar krijgt onze Raad van Toezicht vanaf 25 juni een nieuwe voorzitter. Marcel Hielkema geeft het stokje over aan Inge Kauer. We zijn blij dat ze haar talenten en expertise voor Nationaal Fonds Kinderhulp wil inzetten en stellen haar graag aan je voor.

Inge (1971) heeft een brede achtergrond. “Ik heb bedrijfskunde gestudeerd, gevolgd door rechten en communicatiewetenschappen. Altijd heb ik geprobeerd die disciplines te combineren en over grenzen heen te kijken. Want dat is volgens mij dé manier om maatschappelijke problemen op te lossen. Door samen te werken en partnerschappen aan te gaan, bereik je absoluut het meest.”

Inges vorige werk

Die manier van denken kwam al eerder nadrukkelijk naar voren in Inges werk als bestuurder van de Access to Nutrition Foundation, de stichting die zich richt op het bereikbaar maken van gezonde voeding voor mensen wereldwijd. Vooral in landen met een lager inkomen. “Aan de oplossing van zo’n enorme uitdaging kun je alleen écht bijdragen als je van je spreekwoordelijke eiland komt. Daarom moedigden we het bedrijfsleven aan om meer gezonde voeding op de markt te brengen. We werkten samen met de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), overheden, investeerders en andere belanghebbenden om daadwerkelijk een verschil te kunnen maken.”

Inge bekleedt al ruim dertig jaar adviserende, bestuurlijke en toezichthoudende functies. “Ik ben me er, zeker vanwege mijn werk bij de Access to Nutrition Foundation, heel goed van bewust dat armoede niet alleen in verre landen voorkomt. Het doet pijn dat in een rijk land als Nederland ook mensen in armoede leven. Ik wilde al heel lang een bijdrage leveren aan een organisatie die zich daartegen inzet. Want armoede is de basis van heel veel problemen. Mensen die leven in armoede hebben vaak geen of minder toegang tot goede zorg, onderwijs en levensbehoeften.”

Geldnood resulteert daarnaast ook vaak in stress, schaamte, sociale uitsluiting en gezondheidsproblemen, weet onze nieuwe voorzitter. “Armoede doet ongelofelijk veel met mensen en met de samenleving. Dat moeten we niet willen accepteren. Tegelijk lijkt het armoedeprobleem eerder groter te worden dan kleiner. Er is dus nog veel werk te doen.”

Haar kennismaking met Kinderhulp

Kinderhulp is zo’n organisatie die een vuist maakt tegen armoede. En zich hard maakt voor kinderen in Nederland die onder financieel moeilijke omstandigheden opgroeien. Inge: “Ik zag het werk van Kinderhulp en was direct erg onder de indruk van de concrete oplossingen die de stichting biedt aan kinderen in de knel. Zoals brillen, bedden, kleding en menstruatieproducten voor meisjes. Dat is heel doeltreffend en tastbaar.”

Het is niet overdreven om te schrijven dat Inge staat te trappelen om Marcel Hielkema af te lossen. “Ik ben begonnen aan mijn inwerktraject zodat ik het goede werk van Marcel kan voortzetten. Ik wil hem graag hartelijk bedanken voor zijn geweldige inzet de afgelopen elf jaar als Raad van Toezicht-lid, waarvan vijf jaar als voorzitter.”

Een goed begin

Inge vervolgt: “De afgelopen tijd heb ik gesprekken gevoerd en kennisgemaakt met mensen van de Raad van Toezicht, het managementteam en andere collega’s van Kinderhulp. Wát een fijne organisatie is het! Wat ik heel mooi vind, is dat iedereen de ogen heel duidelijk gericht heeft op het doel. De betrokkenheid bij kinderen en jongeren is voelbaar. Wat ik ook zo goed vind is de samenwerking, zowel binnen als buiten de organisatie. Kinderhulp trekt intensief op met allerlei partners, zoals hulpverlenende instanties en gemeentes.”

Inge wil Kinderhulp allereerst goed leren kennen door goed te luisteren. “Daardoor houden we als Raad van Toezicht scherp waar we de meeste waarde kunnen toevoegen. Het is vooral onze rol om mee te denken met het bestuur en de organisatie over hoe Kinderhulp zich strategisch kan blijven ontwikkelen – en hoe de Raad van Toezicht een goed klankbord kan zijn. De organisatie heeft de afgelopen jaren enorme stappen gezet. Ons gezamenlijke doel is om die successen voort te zetten.”

Dromen van een toekomst zonder armoede

Inge is een vrouw met drijfveren en dromen. “Het laten verdwijnen van armoede is voor mij een droom. Ik hoop oprecht dat het werk van Kinderhulp ooit overbodig wordt, en er geen kinderen meer in armoede opgroeien. Dat is nog verre van het geval. Je ziet zelfs dat basisvoorzieningen voor kinderen steeds meer onder druk komen te staan. Ik hoop dat Kinderhulp nóg meer kinderen kan bereiken en helpen met tastbare middelen. Zodat we het zelfvertrouwen en veerkracht van die kinderen kunnen versterken en we ze kunnen helpen richting een goede toekomst.”

Ze besluit: “Kinderhulp moet de krachtige stem blijven. Een stem die spreekt voor en namens kwetsbare kinderen en ze een stem geeft. Zolang er kinderen in Nederland in armoede opgroeien, is die stem keihard nodig.”