De stijgende prijzen in ons land zorgen voor stress en geldzorgen. Dit heeft een enorme impact op honderdduizenden kinderen en jongeren. Daarom helpt Kinderhulp kinderen van 0 tot 21 jaar met iets groots of iets kleins. Een ingerichte kamer, laptop, schoolspullen, speelgoed, zwemlessen, nieuwe bril; wat er maar nodig is. In deze rubriek geven wij een inkijkje in de verhalen van de kinderen die we helpen. Vandaag het verhaal van Diede. 

Diede is 19 jaar en woont in haar eigen studio. Ze woont alleen, maar krijgt regelmatig begeleiding. Na een moeilijke jeugd moet ze rondkomen van heel weinig. Naast haar studie in de zorg werkt ze zoveel ze kan en probeert haar leven op de rit te krijgen. Ze doet haar best om positief te blijven, maar elke keer als ze in de spiegel kijkt, voelt ze verdriet. Haar gebit heeft dringend aandacht nodig, en dat maakt het lastig om onder de mensen te zijn. Elke ochtend voor ze de deur uitgaat, drukt ze haar lippen stevig op elkaar als ze langs de spiegel in de gang loopt. “Ik wil niet dat mensen het zien.” 

Door een schuld bij de zorgverzekering kan Diede geen aanvullende tandartsverzekering afsluiten. Het geld om alles zelf te betalen heeft ze niet. De zorgen hierover zitten constant in haar hoofd: “Als ik al moeite heb om mijn boodschappen te betalen, hoe moet het dan ooit goedkomen met mijn gebit?” 

Haar ouders kunnen haar niet helpen. Haar moeder is uit beeld en haar vader kampt zelf ook met geldproblemen. Voor haar gevoel staat Diede er helemaal alleen voor. “Ik zou zo graag vrienden maken, maar ik schaam me voor mijn situatie en mijn gebit. Ik vermijd contact liever.” Ze maakt zich ook zorgen over de toekomst. “Wat als ik straks geen goede baan kan krijgen door mijn gebit? Ze nemen toch liever iemand aan met een normale glimlach. Dat snap ik wel.” 

Diede is zich altijd bewust van haar tanden: op haar werk, tijdens haar studie en zelfs op straat. Ze lacht niet. Als ze toch een lach voelt opkomen, houdt ze snel haar hand voor haar mond. “Wat als ik mensen afschrik, of als ze vragen waarom ik niet naar de tandarts ga?” Uitleggen dat ze geldproblemen heeft, wil ze absoluut niet.  

Na een lange dag studeren komt Diede thuis. Ze doet de deur open, hangt haar jas op en kijkt in de spiegel. Ze hoopt elke keer weer dat haar gebit op magische wijze verbeterd is. Alleen al die gedachte geeft haar even rust. Maar als ze haar lippen ontspant, wordt ze geconfronteerd met de realiteit. Ze haalt de spiegel van de muur en zet hem omgekeerd op de grond. “Nu even niet.” 

Weer lachend door het leven 

Bij Kinderhulp krijgen we steeds meer aanvragen voor financiële hulp bij gebitsproblemen. Jongeren zoals Diede, die te jong zijn voor bijstand en te oud om in aanmerking te komen voor andere regelingen, vallen vaak tussen wal en schip. Daarom helpt Kinderhulp ook jongeren tot 21 jaar. Zodat zij, net als hun leeftijdsgenoten, zonder schaamte de deur uit kunnen.  

Kinderhulp hielp Diede met de financiële middelen om haar gebit te laten behandelen bij de tandarts. Nu hangt de spiegel weer aan de muur, en elke ochtend kan ze niet stoppen met lachen als ze zichzelf in de spiegel ziet. 

*de naam in dit verhaal is fictief vanwege privacy redenen.