Tijdens de Week Tegen Pesten blikt Kinderhulper Anna terug op haar eigen basisschooltijd. Ze schrijft over beugels, knalfeesten en zelfvertrouwen.
Ik werd gepest… en hoe! Het was zo erg, dat ik naar een andere school ben gegaan. De reden doet er wat mij betreft niet toe. Er is nooit een goede reden om iemand buiten te sluiten. De impact ervan kan ik me nog goed herinneren. Ik was onzeker en had weinig zelfvertrouwen. Stiekem heb ik er nog steeds weleens last van. Ik denk dat pesten bij ieder kind sporen nalaat, een leven lang. Tot op de dag van vandaag kan ik slecht tegen onrecht, in welke vorm dan ook.
De slogan van de Week Tegen Pesten dit jaar is “Goed voor elkaar!”. Want wanneer je iemand pest, zorg je ervoor dat de ander zich niet goed, veilig of geliefd voelt. Juist de bouwstenen die een kind zo hard nodig heeft om zorgeloos op te groeien. Helaas maken kinderen die in armoede opgroeien met regelmaat pesterijen mee. Misschien niet het klassieke voorbeeld zoals je in films voorbij ziet komen, maar meer onderhuids. De sociale uitsluiting.
"Pesten laat bij ieder kind sporen na. Een leven lang."
Tussen de regels door, zie ik het terugkomen in de vele hulpaanvragen bij Kinderhulp. Zoals in de aanvraag van Kay, die altijd de afdragertjes van zijn oude broer krijgt. Hij zou zó graag eens zelf zijn kleding uitkiezen, om vervolgens met meer zelfvertrouwen naar school te gaan. Of Isalin, die heel graag wil solliciteren voor haar eerste bijbaan, maar door het gepest om haar gebit het zelfvertrouwen niet heeft om die stap te zetten. En een beugel is voor haar ouders onbetaalbaar… Of Max, de achtstegroeper die nog nooit een verjaardagsfeestje heeft gegeven, en ook niet meer wordt uitgenodigd bij anderen. En Stephanie, die nooit vriendinnen mee naar huis neemt, omdat ze zich schaamt voor de lege koelkast en haar ongezellige kamer met enkel een matrasje op de grond.
Kinderhulp helpt. Met kleding, een beugel, een knalfeest en een ingerichte kamer. En bovenal: dat beetje meer zelfvertrouwen. Ik hoop dat we daarmee de cirkel van armoede en sociale uitsluiting kunnen doorbreken. Maar ergens, ergens voelt het ook krom dat dit nodig is. Want waarom bepalen dingen als iemands gebit, kleding, feestjes of meubels hoe we met elkaar omgaan? Een kind dat opgroeit in armoede kan daar immers niks aan doen.
Laten we samen een omgeving creëren waarin iedereen zich veilig, gerespecteerd en geliefd voelt. Waarin je rekening houdt met elkaars gevoelens en behoeften. Oprechte interesse toont en elkaar probeert te begrijpen. Dan kom je er ook sneller achter hoe het met iemand gaat, en durft iemand eerder aan te geven dat hulp heel welkom is. Wees goed voor elkaar! Niet alleen deze week, maar het hele jaar door.
Sociale uitsluiting heeft een grote impact op het leven en de ontwikkeling van kinderen. Kinderhulp wil dat geen enkel kind de negatieve gevolgen van armoede ondervindt. Klik hier om meer te lezen over wat wij doen en hoe wij werken.