Door het hele land komen volwassenen, kinderen, bedrijven, stichtingen en verenigingen in actie om geld in te zamelen voor hulp aan kinderen in armoede. Fantastisch! We lichten regelmatig een bijzondere actie uit. Vandaag: Alex Olieman. Voor hem geen gewoon rondje dauwtrappen op Hemelvaartsdag. Deze hardloopheld liep 498 kilometer (!!) binnen vier dagen en zamelde met zijn recordpoging geld in voor Kinderhulp!

Een recordpoging, hoe kwam je op dit idee?

“Sinds een jaar of zes doe ik aan ultralopen. Dat is alles langer dan een marathon. Het Pieterpad is een wandelroute van 498 kilometer, dus zo’n 12 marathons achter elkaar. Dat in één keer zoveel mogelijk hardlopend afleggen, dat is maar weinig mensen gelukt. Voor zover ik weet zijn ze op twee handen te tellen. Eén van hen vertelde me: ‘dat record staat nu op 78 uur en 10 minuten, dat kun jij sneller!’. En al heb ik het record op het Ultra Pad Nederland (157 kilometer), ervaring met meerdaagse tochten had ik nog niet. Ik besloot ervoor te gaan! Op Hemelvaartsdag begon ik om zes uur ’s ochtends aan de grootste loopuitdaging van mijn leven. Het snelheidsrecord verbreken was plan A, en de tocht uitlopen was plan B.”

En, werd het plan A, B of C?

“De eerste dagen ging ik voor plan A. Ik ging als een speer en liep vóór op het schema van de recordhouder. Ik heb enorm genoten van het lopen, de prachtige omgeving, de supporters, lopers die een stukje meeliepen en de uitmuntende zorg van mijn crew langs de route. De eerste nacht heb ik een uurtje geslapen. Dat ging verrassend goed en het was prachtig om de wereld daarna weer te zien en horen ontwaken.”

“Tot kilometer 270, toen zakte ik door m’n knie. Ik dacht direct: dit kan weleens het einde zijn. Door die blessure werd ik gedwongen een lange rustpauze in te lassen. Maar ondanks de pijn en tegen beter weten in ben ik weer gestart met lopen. Want stoppen doe je óp het pad, en niet ernaast, dacht ik zo! En ja, een beetje stram, een beetje pijn, maar het ging eigenlijk weer super. En ik was al over de helft! Het record zette ik uit mijn hoofd, maar ik ging vol goede moed verder met plan B: finishen. En dat is gelukt. Op maandagochtend om 4:19 in het pikkedonker tikte ik de steen aan op de Sint-Pietersberg bij Maastricht. De steen die de finish van het Pieterpad markeert. Daarmee waren plots de maanden van voorbereiding en vier dagen van afzien en genieten voorbij. IK HEB HET GEHAALD! 498 km in 94 uur, 19 minuten en 6 seconden.”

En je zamelde geld in voor Kinderhulp!

“Eerlijk is eerlijk: deze recordpoging wilde ik sowieso doen. Maar om daar geen sponsoring voor het goede doel aan te koppelen, dat leek me zonde. Ik heb met eigen ogen gezien wat armoede doet met kinderen. Daar wilde ik samen met mijn supporters wat aan doen!”

“Als pleegvader en gezinscoach ken ik Kinderhulp al jaren. Niet alleen omdat mijn collega’s en ik regelmatig op hulp van Kinderhulp konden rekenen. Ook omdat mijn vrouw plaatselijk collecte-organisator was. En toen ik nog in Rotterdam op een leefgroep werkte, ging ik met de jongeren met collectebussen voor Kinderhulp op pad. Zo leerde ik ze niet alleen om hulp te ontvangen, maar ook om te kijken wat ze zelf konden doen. In actie komen kan iedereen, en dat kun je zelf zo groot en klein maken als je wilt!”

“Op het moment dat ik ging lopen, stond de donatieteller voor Kinderhulp op een dikke € 1.700,-. Zo’n 30% van dit bedrag was per gelopen kilometer. Dat motiveerde me enorm om door te gaan wanneer ik er doorheen zat. Ik móest doorlopen, ik móest finishen, want met iedere kilometer zamelde ik geld in voor de kinderen!”

Al lopend de ogen openen

En dat niet alleen. Tijdens die kilometers zamelde Alex geld in, maar opende hij ook nog mensen hun ogen. “Onderweg liepen regelmatig mensen een stukje met me mee, en dan kwam het gesprek ook weleens op mijn recordpoging en op Kinderhulp. Sommigen konden het zich niet voorstellen, zoveel armoede in ons land. ‘Maar dat is toch hun eigen schuld?’, zei iemand. ‘Het is natuurlijk nóóit de schuld van de kinderen. En ook heel vaak niet de schuld van hun ouders. Systemen zijn verschrikkelijk ingewikkeld en armoede kan écht iedereen overkomen’, legde ik uit.”

“In mijn dagelijks werk als gezinscoach zie ik bijvoorbeeld kinderen van slachtoffers van de toeslagenaffaire. Voor hen liep ik. Maar ook voor het jongetje van tien jaar oud, dat vanuit de pleegzorg nog regelmatig bij ons komt logeren. Zijn vader heeft schulden door de hoge energierekeningen. Laatst merkte hij op: “Jullie hebben veel meer geld dan mijn papa hè?”. Precies dat zijn de kinderen waarvoor ik heb gelopen. Zodat zij ook een keer wél kunnen meedoen, hun verjaardagsfeestje kunnen vieren of eens een extraatje krijgen!”

Sponsoren kan nog steeds!

Ben jij ook zo onder de indruk van Alex z’n actie? Steunen kan nog steeds! De teller op ons actieplatform staat op dit moment op € 3.502 maar loopt nog op. Iedere donatie – groot of klein – is van harte welkom!